วัยสูงอายุหากอยู่คนเดียวอาจเกิดอันตรายขึ้นโดยที่ผู้อื่นไม่รู้ การส่งเสริมการวิจัยและพัฒนาผลิตภัณฑ์สำหรับผู้สูงอายุ พัฒนาแอพพลิเคชั่นที่ช่วยอำนวยความสะดวกในการใช้ชีวิตประจำวัน สนับสนุนการใช้เทคโนโลยีในการดูแลสุขภาพที่บ้าน หรือพัฒนาระบบเตือนภัยและการช่วยเหลือฉุกเฉินสำหรับผู้สูงอายุ จึงอาจเป็นอีกหนทางหนึ่งที่จะช่วยเหลือผู้สูงอายุได้ทันท่วงที

การส่งเสริมและสนับสนุนให้มีการผลิตหรือฝึกอบรมบุคลากรด้านผู้สูงอายุในระดับวิชาชีพอย่างเพียงพอและมีมาตรฐาน

การขาดดุลงบประมาณและการสะสมหนี้สาธารณะได้

นางสาวกนกวรรณกล่าวว่า เดิมการดูแลผู้สูงวัยของไทยแยกออกเป็นกลุ่มเปราะบางกับกลุ่มที่ใช้สิทธิ แต่ปัจจุบันปรับมาเป็นการดูแลแบบเท่าเทียม ยกเว้นผู้ที่ผ่านการคัดกรองว่าเป็นผู้เปราะบาง

ผศ.ดร.พรรัตน์ แสดงหาญ คณะการจัดการและการท่องเที่ยว มหาวิทยาลัยบูรพา

อธิวัฒน์ อุต้น 'ในฐานะผู้เช่า ชีวิตสามัญต้องหมั่นหาเงิน'

การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างครอบครัว เช่น มีครอบครัวเดี่ยวมากขึ้น ผู้สูงอายุอยู่ตามลำพังมากขึ้น เกิดความต้องการบริการดูแลผู้สูงอายุที่เพิ่มขึ้น ทั้งในรูปแบบสถานดูแลและการดูแลที่บ้าน ทั้งนี้อาจเกิดปัญหาด้านสังคม เช่น ความเหงา ภาวะซึมเศร้าในผู้สูงอายุ

ก้าวย่างของประเทศไทย สู่‘สังคมผู้สูงอายุ’อย่างสมบูรณ์แบบ

ไม่เคยถามว่า “ประเทศจะให้อะไรกับเรา”

การรณรงค์ให้สังคมตระหนักถึงความจำเป็นของการเตรียมการเข้าสู่การเป็นผู้สูงอายุ คนวัยทำงานมีความเข้าใจถึงการเตรียมตัวด้านต่างๆ เช่น รายได้ สุขภาพ ที่อยู่อาศัย

"เพื่อให้ประเทศไทยเข้าสู่สังคมผู้สูงวัยอย่างมีคุณภาพ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเรื่องของคุณภาพชีวิตของคนทุกช่วงวัยในประเทศ เพราะการเตรียมความพร้อมทั้งเรื่องของความมั่นคงทางการเงิน และสุขภาพเป็นสิ่งสำคัญ หากทำให้คนในประเทศเห็นความสำคัญของการดูแลตัวเองในเรื่องต่าง ๆ ตั้งแต่ปัจจุบัน เราจะเป็นประเทศที่อยู่ในสังคมผู้สูงวัยอย่างมีคุณภาพในอนาคต"

สังคมสูงวัย ไม่ใช่แค่ผู้สูงอายุ แต่เป็นเรื่องของทุกคน

“อนาคตไทยคนสูงอายุมาแน่นอน ผู้สูงอายุมีการเปลี่ยนแปลงทางร่างกายทั้งที่มองไม่เห็น และมองไม่เห็น มีการเปลี่ยนแปลงทางจิตใจและอารมณ์ เช่น ภาวะเครียด ซึมเศร้า อารมณ์ขึ้นลงไม่คงที่ มีความเปราะบางจากการสูญเสียหลายด้าน เช่น resources การสูญเสียอำนาจจากการเกษียณจากการทำงาน ผู้ดูแล ที่เป็นญาติพี่น้อง ต้องดูแลอย่างเอาใจใส่” นางสาวกนกวรรณกล่าว ข่าวหรือบทความที่เกี่ยวข้อง

แม้ประเทศไทยจะได้ดำเนินนโยบายเพื่อรองรับสังคมสูงอายุอยู่บางส่วนแล้วก็ตาม แต่ก็ควรมีนโยบายรองรับเพิ่มให้มีความครบถ้วนสมบูรณ์ยิ่งขึ้น ด้วยเหตุนี้ เมื่อพิจารณาจากกรณีศึกษาจากการดำเนินนโยบายในต่างประเทศแล้ว จึงมีข้อเสนอแนะเชิงนโยบายเพื่อรองรับสังคมสูงอายุของไทยอย่างเต็มรูปแบบในอนาคต ดังนี้